6 знаци на депресија што не ги забележуваме кај самите себе.
Понекогаш, кога не можеме да се фокусираме или не се дружиме со луѓе, мислиме дека сме веројатно уморни. Но, тогаш следниот ден се чувствуваме на ист начин, и уморни од уморот, ние често дури и не се прашуваме дали нешто подлабоко не вознемирува. Депресијата се појавува во многу форми, но пред да тропне на нашата врата, таа најмногу се најавува. Почнуваме да занемаруваме некои работи во нашето секојдневие, не ни е гајле како изгледаме или како се чувствуваме, осаменост ни одговара, а основните потреби како храна и секс не нè интересираат најмалку. Ова се само некои од првите знаци дека не сме добро и дека постои можност да паднеме во депресивна состојба. Прочитајте повеќе за знаците на депресија подолу, на кои често не обрнуваме внимание.
1. Осаменоста е единственото нешто што ни се допаѓа
Сосема е нормално дека сакаме да бидеме сами. Во одреден момент, сите сакаме да не правиме ништо друго освен да гледаме тапа серија, да јадеме пуканки и да пиеме вино. Да ја наполниме кадата и да ги запалиме свеќите. Да се одложат плановите, алармот, обврските. Тоа е многу лековито. Но, ако е постојано, тоа е знак дека не се чувствуваме пријатно меѓу луѓето и дека некаква вознемиреност излегува на површина. Ако забележиме дека ни е најпријатно само во нашите четири sида, треба да сториме нешто.
2. Тешко е да се фокусираме
Проблемите со концентрацијата се вообичаени. Ни се случува на работа или на факултет да не можеме да се фокусираме затоа што не спиевме добро минатата ноќ, нашите мисли да талкаат насекаде освен таму каде што припаѓаат моментално или да немаме никакви мисли. Но, ако не можеме да се фокусираме без причина и ако тоа е само незаинтересираност, тоа е еден од знаците дека нешто не мачи. Во ред е да бидеме незаинтересирани, но не е природно што воопшто не нè интересира ништо.
3. Лоша хигиена
Ова е еден од знаците што тешко можеме да го игнорираме. Да се занемари не значи само да не се шминкаш, да не се средуваш, да не одиш на фризер… Овие се секундарни работи и немаат никаква врска со хигиената. Да се занемари значи дека немаме желба да се истушираме, да престанеме да ги миеме забите, косата. Ако сме постојано во валкана тренерка со мрсна коса и сомнителен здив, ќе се препуштиме на некоја темнина од која не е лесно да се излезе. Хигиената на душата е клучна, но и хигиената на телото, и ако изгубиме волја да ги одржуваме обете, тоа значи дека има причина да се грижиме.
4. Немаме апетит
Храната е нешто што им носи голема среќа на повеќето луѓе. Некои наоѓаат задоволство во готвењето, во обидот со различни рецепти и вкусови, во секој залак што ги буди сетилата во нив. Некои ја гледаат храната само како средство за борба против гладот, но и двата типа на луѓе имаат нешто заедничко – јадат. Ако имаме одредена вознемиреност, нервоза, проблем, честопати ќе се случи да немаме ни најмал апетит. Незаинтересираноста за нашето здравје и губење на апетит е нешто што треба да не извести дека не е сè во ред.
5. Не одговараме на пораките
Во последно време веќе никој не се јавува, сите испраќаат пораки преку Whatsapp, Viber или што и да користиме. И, сите ја сакаме таа форма на комуникација затоа што не треба да реагираме веднаш, ниту мора да разговараме кога не. Но, ако тоа е товар за нас што целосно престануваме да одговараме на пораките, тоа не е добро. Тоа се случува главно затоа што луѓето ни поставуваат многу интимни прашања како што се „како си“, „што правиш“ и „што има ново“, а ние ниту имаме одговор на тоа прашање ниту сакаме да го дадеме. Ако е тоа така, и тоа е еден од знаците дека не сме добро.
6. Спиеме многу
Спиењето е добро кога е лековито, но не и кога е средство за бегство од она што всушност не мачи. На луѓето им требаат од 6 до 8 часа сон, а ако заспиеме во 9 навечер затоа што не знаеме што да правиме со себеси, а во исто време тешко ќе станеме после 12 часа спиење, тоа значи дека нашата свест и потсвест не можат да се справат со нешто. Кога спиеме, не размислуваме или чувствуваме и затоа ја следиме линијата на најмал отпор и тонеме во сон, наместо нашите проблеми.