Ако жената има проблеми со штитна жлезда , крив е исклучиво мажот!
Треба конечно да разбереме – времето не лекува, само љубовта може да не излечи.
Проблемите со тироидната жлезда се јавуваат, како по правило, како последица на зголемената човечка желба да ја контролира својата околина и како последица на неговиот обид „цврсто да управува“ со ситуации што произлегуваат од односите со најблиските, особено – со некој близок од спротивниот пол.
Тироидната жлезда страда од премногу љубоморни и чувствителни луѓе, кои се лесно навредени, кои исто така имаат значителни амбиции, луѓе чие ниво на гордост и љубомора е доста високо. Неприфаќањето на трауматската состојба, што се јавува во односот со нечии роднини, е предизвикано од приврзаност кон врските, човечката приврзаност кон личните аспекти на човечката среќа.
Која болест ќе ја блокира менталната патологија – се одредува според степенот на неприфаќање на трауматската ситуација, а исто така и од личноста на лицето. Насилното отфрлање на ситуацијата кај некои може да предизвика висок крвен притисок, кај други по експлозијата на омраза, видот почнува да слабее или да се појави мозочен удар, кај други ќе се појави проблем со тироидната жлезда. Но, суштината на сите проблеми е иста: неприфаќање на болка, неисполнети желби во личните односи.
Плункови жлезди
Сите наши сетила и чувства се поврзани со жлездите.
Што се случува кога ќе помислиме на саканата личност?
На секој процес на размислување му претходи и е придружен со длабоки чувства. Кога сакаме да видиме некој близок, пред сè, тука се вклучени плунковните жлезди. Тоа е механизам што постои милијарда години. Дури и денес, по милијарда години, со секој контакт со надворешниот свет, плунковните жлезди се активираат. Во исто време, колку е поважен контактот за нас – толку е поинтензивна плунка. Затоа љубоморните луѓе ги губат забите или видот, односно видот, слухот и забите – тие се резултат на еволуцијата на плунковните жлезди. Кога е во контакт со надворешниот свет, прво работат плунковните жлезди на една личност, тогаш е вклучена тироидната жлезда, а потоа и панкреасот.
Емоционална болест на тироидната жлезда
Тироидната жлезда, со контролирање и управување со ситуацијата, ни помага да ги реализираме своите желби. Ако наидеме на препреки во реализацијата на нашите желби, односно доколку се понижени, до степен до кој се спротивставуваме, не ја прифаќаме ситуацијата, до тој степен тироидната жлезда реагира понасилно, зголемувајќи ја својата активност. Ваквата неконтролирана експлозија на енергија е опасна за организмот. Обидувајќи се да ја „пробиеме“ ситуацијата по секоја цена, се обидуваме да управуваме со неа не само на површина, туку и на внатрешно, длабоко ниво.
Но, секоја ситуација на фин план е дел од универзумот; на тоа ниво, колку и да се трудиме, нашите напори не даваат резултат. Дури и ако ја видиме залудноста на нашите обиди да смениме нешто на надворешниот план, може да се случи на суптилно ниво сепак да се бориме со ситуацијата, трошејќи голема количина на енергија.
Почеток на проблемот
На почетокот, проблемот се јавува во жлездата како енергетски орган, а потоа проблемите избиваат и на физичко ниво. Ако хиперактивноста на тироидната жлезда стане опасна, ќе има ненадејна блокада на нејзината активност.
Често, некое лице се чувствува како да му застанал залак во грлото.
Колку повеќе „се држиме“ до човечката среќа, толку повеќе енергија губиме за да ја задржиме. Постојан напор доведува до дегенерација на органите, се појавуваат нодули: органските промени ја ограничуваат неконтролираната потрошувачка на енергија.
Жените и тироидната жлезда
Кај жените, проблемите со тироидната жлезда се поврзани првенствено со огромна приврзаност кон саканата личност, кога жената буквално му се „држи“ на мажот и е апсолутно неспособна да го прифати понижувањето на нејзината страст. Јазли на тироидната жлезда, кои се појавуваат се почесто кај жените во последно време, сведочат дека наместо љубов, жените чувствуваат страст.
Откажувањето од љубов кон сопругот, кој не исполнил некои од очекувањата на неговата сопруга, се чини како желба да се разделиме од него, како измама, како да не сака деца со него, како абортус. Сето тоа е неприфаќање на искуството на среќна судбина и страст.
Проблеми со децата
Еден од факторите што може да го попречи човекот од колосек и да доведе до болест на тироидната жлезда е проблематично дете. Ако родителите не го научиле своето дете да се прилагоди на животот, тогаш во периодот на сложени, долготрајни болни ситуации, тие ќе бидат принудени постојано да трошат енергија за да го спасат детето, а тоа може да доведе до хормонални нарушувања.
На ниво на полето, честопати е можно да се види како деформираната структура во полето на проблематичното дете е поврзана со тироидната жлезда на родителите со фини нишки. Ова значи дека сега се враќа неправилната реакција на животните стресови, пренесени на деца. Ако детето не може да ја помине ситуацијата што му била доделена фино, родителите се одговорни за неговите грешки.
Кога детето е мало, тешко може да се забележи, но кога ќе влезе во периодот на созревање и кога неговата неточна реакција на настаните што доаѓаат ќе започнат да ги уништуваат душите на неговите идни деца, тогаш родителите имаат сериозни здравствени проблеми, во овој случај – тироидната жлезда. Во минатото, кога проблемите сè уште не влијаеле на детето, лековите помагале, но сега тие не даваат никаков ефект. Бидејќи лековите што ги зема една личност не можат да ги лекуваат своите деца и внуци.
Решението
Ако тироидната жлезда не успее да се справи со товарот, тогаш, со цел да се избегне нејзиното оштетување, првото нешто што треба да се направи е да се спречи загубата на енергија.
Понатаму, потребно е да се поминат низ сите болни, лековити ситуации што ги примивме преку блиски луѓе. Треба да научиме како да прифатиме губење на човечката среќа, треба да стекнеме рефлекс на зачувување на љубовта. Треба постојано да се молите за себе и за своите потомци.
Исто така, потребно е да научите како да го почувствувате приматот на Божествената волја, навистина целосно да ја испуштите блиската личност, да се ослободите од сите претензии кон него и сите стравови за него. Би било добро, периодично, саканата личност да „исчезне“ за нас како сексуален партнер и да го набудуваме како пријател, брат, дете. Задоволството мора да се замени со одвојување, тогаш љубовта не се претвора во приврзаност и не носи ментално и физичко мачење.
Во однос на блиските луѓе, главната работа треба да се разбере: внатре, длабоко во себе, човекот треба да биде прифатен како што е. Недозволиво е да се стремиме неговата судбина да стане потполно идентична со нашата. Судбината на секое човечко суштество е одредена од горе и ние немаме право да ја контролираме, тоа е исто како да се обидуваме да го контролираме Бога. Однесувањето на една личност блиска до нас е одредено од божествената логика.
За да смениме друг, пред сè е потребно да се промениме себеси
Надворешно, треба да се заштитат своите права, не треба да се судираат со соседите, инаку врската ќе изгуби енергија. Ако се обидеме постојано да одржуваме чувство на љубов во душата, тогаш барањата и грубите мерки можат да дадат резултат.
Обожавањето на највисоките чувства раѓа љубомора и нетолеранција во односот со најблиските, не само во семејството, туку и на работа. Кога некое лице се обидува да избега од семејните проблеми на работа, тоа е, во суштина, замена на љубомората со гордост, а потоа, и во таа сфера, проблемите постепено се акумулираат. Тесна контрола и „пробивање“ на работа, исто така, доведуваат до преоптоварување на тироидната жлезда и создаваат понатамошни проблеми со неа.
Љбовта е најголемата среќа во универзумот и затоа љубовта кон друга личност може незабележливо да ја прикрие љубовта кон Бога
Човек верник, кој ги држи заповедите, кој се жртвува и знае да не биде врзан, чувствува и гледа Божјо присуство во сè, и во неговата потсвест ја гледа саканата како инструмент за познавање на Бога. Тој го сака своето вистинско „јас“ во човекот, односно Божественото, затоа неговата љубов практично е лишена од приврзаност и затоа не го убива оној што го сака, ниту самиот.
Не знаеме што се случува во нашата потсвест, во каква состојба се најдлабоките слоеви на нашата душа. Но, ако душата порасна за вредностите на овој свет, тогаш саканата личност мора да ни нанесе болка, за спасение на нашата душа. Ова треба да се разбере и прифати навремено. Степенот на болка и потрес на мозокот што треба да го поминеме се одредува според големината на нашите внатрешни проблеми.
Честопати болна ситуација, навидум ненадминлива, на крајот тоне во нашата потсвест и повеќе не ни предизвикува многу болка. Велиме: времето лечи сè. Всушност, само потсвеста не чувствува болка, но енергијата продолжува да тече, ја губиме. Кога таквата ситуација, потопена во потсвеста, ќе достигне до слоевите на физичкото здравје, психата или судбината, почнуваме безболно да се распаѓаме или, за да се спасиме, сериозно се разболуваме без да разбереме што се случува.
Треба да се разбере: времето не лекува. Љубовта лекува.
Времето ја уништува ситуацијата и создава илузија на заздравување. Но, на фини планови нема датум на истекување и она што го направивме понекогаш е невидливо, токму таму покрај нас. Никаде не оди. Се менува или исчезнува кога ќе се смениме.
