Филозофија Јин и Јанг: Без црно- белото не би вредело.
Сите го препознаваме симболот. Двете половини на кругот, црно-бело, формираат една целина, додека во секоја половина има точка на контрастна боја. Пред да брзаме да го истетовираме симболот , ајде да видиме малку под површината и да го опишеме малку повеќе отколку со еден збор – рамнотежа.
View this post on Instagram
Кога е создаден?
Кога универзумот штотуку се создаваше, од хаосот се родија и Јин и Јанг, со цел да постојат хармонично во центарот на Земјата. Како што Земјата „владееше“, токму постигнувањето на нивната хармонија и рамнотежа доведоа до раѓање на Пангу, за кој кинеската митологија верува дека тој бил првиот човек. Концептот стана популарен преку работата на една кинеска натуралистичка школа која проучуваше филозофија и космологија во 3 век п.н.е. Главниот поборник на теоријата беше космологот Зоу Јанг, кој веруваше дека животот минува низ пет фази – оган, вода, метал, дрво, земја – и дека тие постојано се менуваат според принципот на Јин и Јанг. Идејата за ова училиште проникнува во хармоничен живот во согласност со законите на природата.
„Таиџиту“ – симбол на Јин и Јанг
Таиџиту е името на симболот што го нарекуваме Јин и Јанг. Се најде во неколку култури и со текот на времето започна да ја претставува религиозната и филозофската традиција на таоизмот (исто така наречен таоизам). Терминот значи „дијаграм на врховниот врв“ и се однесува токму на кинескиот концепт на Јин и Јанг, спротивности што постојат во целосна хармонија.
Што е Јин, а што Јанг ?
Да, тие се спротивни, но што претставуваат тие? Јин претставува пасивност, темнина, север, вода, месечина, студ, парни броеви, богатство, планини, ноќ и женска енергија. Јанг, од друга страна, претставува светлина, оган, југ, сонце, топлина, младост, непарни броеви, брзина, активност, цврстина и машка енергија. Како што црната ќе згасне без бело, така и Јин не може да постои без Јанг. Она што тие го претставуваат не е контраст – затоа што ништо всушност не е само црно или бело. Сè е енергија, која хармонично ја менува својата форма.
Главните филозофии на Јин и Јанг
Ништо не е целосно Јин или целосно Јанг. На пример, денот станува ноќ, а потоа ноќта станува ден. Тие се меѓусебно зависни и можат да се дефинираат само едни со други (денот е она што не е ноќ).
Јин и Јанг не се статични. Нивната природа тече и се менува со текот на времето. Замислете го денот постепено се претвора во ноќ. Сепак, должината на денот и ноќта се менува. Како што старее Земјата, нејзината ротација се забавува, предизвикувајќи да се издолжува должината на денот и ноќта.
Комбинацијата од двете формира целина. Ова исто така има последици, бидејќи како што се зголемува едниот аспект, другиот се намалува со цел да се одржи рамнотежата на целината.
Токму оваа рамнотежа може да се наруши поради надворешни влијанија. Постојат четири можни нерамнотежи: недостаток на Јанг, недостаток на Јин, вишок на Јанг и вишок на Јин. Во кинеската медицина се верува дека вишокот Јанг може да предизвика треска.
View this post on Instagram
Јин и Јанг денес
Она што честопати го забораваме, и што е многу важно, е дека овие две сили не се спротивставени, туку се комплементарни, и токму тоа ни претставува симболот на Таиџиту. Сите сме малку и тоа и тоа, бидејќи како во природата, животот или емоциите – ништо не е само црно или бело. Како што живописно објасни Балашевиќ во својата песна Портрет за мојот живот – „А црната не ја штедеја, но без неа белата сепак ќе избледеше, без црно белата не би вредела“.
