Приказната започнува 532 година од Новата ера откако настанал огромен хаос на Хиподромот во Цариград, а посебно на патеката за кочии која била опкружена со трибини. Двете најпознати групи од тоаа време, Сините и Зелените меѓусебно се испотепале.
Овие групи буквално претставувале претходница на денешните фудбалски хулигани. Голем број од гледачите на настанот побегнале но дел од нив кои не се снашле добро во ситуацијата за да стигнат до излезите биле прегазени во толпа и убиени. Тој настан бил само дел од немирите кои се појавија подоцна во Ника и кои му ставија крај на владеењето на Римскиот император Јустинијан Први.
И уште петстотини години се поминале после тој настан но ситуацијата за тоа како правилно да се евакуирате при незгода не се смени. Од 2009 година, има катастрофални стампеда на стадионите во Мароко, Брегот на Слоновата Коса, Бангкок и Египет од кои треба да се научат многу лекции.
Постојат животни кои имаат изградено природен одбранбен механизам и во ситуации кога постои таква опасност имаат поголеми шанси да преживаат бидејќи се збијат едни до други. Практиката покажува дека птиците и рибите формираат групи кои се движат хаотично во присуство на предаторот и со тоа му создаваат конгнитивно преопторварување. Таквото преоптоварување може да му создаде огромна конфузија на предаторот што целосно може да се откаже од својата потрага.
Интересен е фактот што луѓето исто така почнале да развивааат тенденција да се збијат заедно, едни до други пред опасноста. Таквиот потег има многу предности а и што се однесува до одбраната, полесно е групата да се избори со заканата која претстојува. Уште почудно е тоа што продолжуваме да се плашиме од работи кои што беа опасни и за нашите предци. Во ситуација кога сме во паника, во нас се будат античките инстинкти. Пример, доколку во една просторија имаме шест излези се чини најлогично би било толпата да се подели рамномерно на сите шест, но ние стамперидарме само на еден.
Сепак не можеме да ги научиме нашите инстинкти но можеме во некои ситуации со нивна помош да ја разбереме природата на паниката за бегство. Најлесно за тоа ќе создадете слика доколку ги забележите мравките како се снаоѓаат за време на бегство.
Во такви ситуации движењето на луѓето и на мраквите е слично. Мравките по природа формираат колективен сообраќај и следат физички патеки на начин што личат на движењето на човечката толпа.
Поуката можеме да ја извлечеме многу лесно доколку гледаме како мравките се движат во гужба. Тие се движат и се вртат наизменично, но луѓето се нетрпеливи и се туркаат и буткааат. Колоните помагаат во структурата на протокот. Колоната дава прави канали лево и десно и ова го намалува конфликтот кој се појавува на излезот.
Па аналогно на тоа, со мали архитектонски промени во изгледот на железничките станици, стадионите, автобуските станици, може да се постигне огромно подобрување во однос на стапката на евакуација. Никогаш не треба да бидеме изненадени од неочекуваните лекции што ги учиме. Мравките речиси милиони години учат како да се справат со метежот. Тие само можат да ни го покажат излезот.
