Во едно издание од 2011 година на „Journal of the Norwegian Medical Association“, главниот истражувач Арнолд Берстад и асистент доктор Јорген Валер од Ловисенберг Диаконишкиот Болница, објаснија како шеќерот во слатките храни го стимулира рефлексот кој го проширува стомакот. Стомакот, како флексибилен орган, се прилагодува на количината на храна која ја внесуваме, и чувството на ситост е поврзано со притисокот внатре во стомакот кој, пак, зависи од тоа колку е стомакот проширен.
Берштад објаснува дека три фактори соработуваат во активирањето на рефлексот за релаксација на стомакот. Првиот фактор е гледањето и мирисот на храната, како и процесот на џвакање и голтање. Вториот фактор е притисокот на храната врз стомакот, кој игра важна улога во одредувањето на неговото проширување. Третиот фактор е дванаесетпалечното црево, кое „го вкусува“ составот на храната и испраќа сигнал до мозокот за релаксација на мускулите на ѕидовите на стомакот.
Но, како што вели Берстад, шеќерот или глукозата имаат специфичен ефект. Тие го стимулираат рефлексот за релаксација на стомакот, што може да го намали притисокот во него и да ја намали чувството на ситост. Ова значи дека сладок десерт може да направи простор за уште храна.
Сепак, иако ова може да изгледа привлечно за оние кои сакаат да уживаат во повеќе храна, употребата на десертот треба да биде умерена. Како што истакнуваат истражувачите, прекумерната потрошувачка на шеќер и преполнувањето на стомакот до границите на болка не е оптимална за здравјето.