Најубавите цитати од ненадминливиот Мирослав Мика Антиќ.
На денешен ден, на 14 март 1932 година, е роден еден од најголемите српски поети, славниот Мирослав Мика Антиќ . Основно училиште завршил во Мокирно, гимназија во Кикинда и Панчево, а студирал во Белград.
Пред да стане поет, тој правеше други работи. Мика беше морнар, работеше во куклен театар. Исто така, филм, сликарство, но и новинарство. Тој беше уредник на весниците „Ритам“ и „Дневник“ од Белград, и на весникот „Млада поколена“ од Нови Сад.
Неговите најзначајни дела се „Војводина“, „Раскажано за пролет“, „Твојот Божиќ“, „Сина нем“, „Смешен свет“, „Нежност што проколнува“, „Концерт за 1001 тапан“, „Мит за птица“, „ Луда книга “”, “Лирика предавство”.
Што се однесува до работата за деца, Мика Антиќ напиша: „Син Тафт“, „Хороскоп“, „Прва љубов“, „Гарави Сокак“, „Да живее задутре“, „Сина ѕвезда“.
Добитник е на бројни награди, од наградата „Невен“ до Златната арена за филмска режија.
Почина на 24 јуни 1986 година во Нови Сад.
Во делот на легендарниот Мајк Антиќ, да се потсетиме на некои од неговите најзначајни и најубави цитати.
„Најубавото чудо на светот, се собира околу мене и молчи.
„Својата снага ќе ја препознаете според тоа колку сте во состојба да ја издржите осаменоста.
“Беше малку. Но, сепак, кога ќе погледнете: доста е од сè што рековме и молчевме”.
“Ако не сте вие сега, никогаш нема да бидете. Не е сè во своето време, сè е во ваше време”.
“Сите не сонуваме исто и никој не се грижи. И зошто им пречиме на сите кога сме будни поинаку?”
„Зошто постои народ на светот, ако има луѓе?
“Дали си мојот најдобар? Јас сум твоја, твоја најдобра!”
„Не кради се од мене, глупава будала“.
“Не се плашам од забите, забите се помеки од усните. Забите гризат за момент, а усните за цел живот”.
“Трет пат кога ќе се за вљубите, избришете ги двете од порано.Нека трета биде прва. Нека пета биде прва. Нека стотта биде прва, ако поштено дишете. Кога љубовта ја броите до еден, тогаш има најмногу!
„Реалноста е пореална ако на неа додадете и нереално.
„Луѓето се почитуваат со зборови, а сакаат молчење.
“На светот нема две исти среди, два исти вторнници, исти петок. Сите нови љубови вредат поинаку, се живее секој пат од почеток”.
“Не ми се допаѓаше да допрам некој друг кога прв пат те видов и те посакував. Отсекогаш си била повеќе моја отколку што сум јас, и повеќе отколку што сум самиот јас”.
„За мене најдоборо се грижат они што ме оставаат сам”.
