Поимот љубов денес во однос пред триесет години е збогатен со нови сознанија, многу заблуди се отстранети и забележани се разни илузии, вели Ивана Кузмановиќ, автор на девет книги, меѓународно сертифициран ментор, животен тренер и спиритуален учител, на почетокот на нашиот разговор. Таа е исто така креатор на техниката за емоционален и енергетски тренинг и трансформација (ЕЕТТ), која нè учи на автентичен живот во љубовта.
Сепак, како што и самата вели, нејзината најубава улога во животот е тоа што е мајка на прекрасно деветгодишно момче, кое го роди на 46 години. Затоа со право тврди: „Да, желбите се исполнуваат, но со многу верба, подготвеност за промена и голема упорност“.
– Сепак, во пракса нема многу разлика со оглед на тоа што живеењето во љубов – со себе си, со партнерот и со другите – бара лична зрелост, емоционална еманципација и емоционална интелигенција. Развојот на овие доблести бара волја, напор и разни други вештини, кои детскиот поглед на љубовта одбива да ги спроведе. Оттука, сè уште често можеме да слушнеме тврдења како „љубовта е болна“, „несреќна љубов“, „самоубиство од љубов“, како и други фрази кои се спротивставуваат на вистинската љубов во сè, или поточно, ја претставуваат нејзината спротивност – објаснува Ивана Кузмановиќ.
Идеализиран и романтичен поглед на љубовта се негува преку љубовни филмови, поезија, музика и други медиуми, кои најлесно продираат во човечкото срце.
– Ова е токму она што ја поттикнува незрелоста, а со тоа и страдањето, незадоволството и различните лоши појави во животот на поединци, парови и цели семејства, што значи пошироко, бидејќи има влијание врз децата и сите други. За жал, честопати слушам приказни од клиенти, лични или семејни, за грди настани, за кои изговор беше љубовта, сè до убиство и самоубиство – истакнува нашиот соговорник.
Според неа, заљубувањето е без волја, инстинктивен феномен, а љубовта, напротив, бара волја, трпеливост, свесност.
– Никој не може намерно да се заљуби. Од друга страна, иако не сакаме да го слушаме тоа, за да сакаме навистина и да не бидеме само зависни, опседнати, страствени и исполнети со желба, потребна ни е намера, одлука да сакаме. Затоа што, тоа подразбира прифаќање на она што не ни се допаѓа, проширување на личните граници, флексибилност, разбирање, неочекуваност, слобода и многу повеќе … И за тоа е потребна волја – тврди Ивана.
– Заљубувањето е интензивно, сакате да се споите со друга личност, не ви треба ништо друго освен неа, се чувствувате опиени, лебдите и сонувате будни. Љубовта не е интензивна, но е постојана. Вклучува, додека заљубеноста исклучува – сè престанува да постои за заљубената личност. Кога сакаме, се чувствуваме будни, свесни, присутни.
Се чини дека секој има различни заблуди, очекувања, желби, верувања и начините на кои ја се доживува љубовта.
– Ние сме поинаку зрели, поинаку дури и емотивно способни. Капацитетот за љубов постои кај секого, но не е ист за секого. За да може човекот вистински да сака, потребно е прво да се сака себеси, а за тоа да се случи, потребно е да се влезе во процес на заздравување на емоционалните лузни, прифаќање на себеси, простување на себеси и сè што доведува до емотивно и духовно созревање, свесно (и среќно) живеење – објаснува Ивана Кузмановиќ.
Како да го најдеме она што го бараме ако упорно го бараме таму каде што го нема?
– Како прво, верувале или не, ние често не знаеме што навистина бараме. Ние обично размислуваме само за еден аспект, а другите ги исклучуваме, заборавајќи дека тие одат „во пакет“. Потоа, гледаме на места каде што нема. На пример, ние се вљубуваме во оние на кои им треба исто како нас, и тоа не значи дека тие го имаат. Напротив, голема потреба произлегува од големиот негостиг. Нетрпеливоста, стравовите, предрасудите, играњето игри и многу повеќе се големи пречки на патот кон вистинската љубов.
Дали љубовта и љубомората одат заедно?
– Љубомората е најголем непријател на љубовта, бидејќи тоа е израз на несигурност, верување дека „не сме доволно добри“ или дека „не сме достојни за љубов“, како и недоверба што може да биде длабока и голема, и каде што има недоверба, нема
услови за љубов.
Најголемиот проблем е што очекуваме љубов да значи дека некој ќе ги задоволи нашите потреби, бидејќи само тоа е доказ за „вистинската љубов“. Тешко е да се поверува, но љубовта е можна само кога сме во состојба сами да ги задоволиме своите потреби.
Дали постои универзален рецепт за љубов?
– Нема универзален рецепт, но има помагачи на патот кон оваа најголема милост Божја, за која напишав во книгата „Откога се заљубив – САКАМ“, за која десетици илјади читатели ја нарекуваат Библијата на љубовта .
Верувам дека имаше многу совети во нашиот разговор, но нивната примена започнува со лична одлука – да се откажат од илузиите и верувањето дека љубовта е она што го гледате во холивудските филмови – им рече Ивана Кузмановиќ на нашите читатели.
